'Allemaal Haarlemmers'

Christhilde Klein - conservator Frans Hals

Ik voel me niet zo'n Haarlemmer. Dat komt mede omdat ik zo waanzinnig mooi woon aan het Spaarne. Tussen de paarden en de koeien, heerlijk buiten. Ik vind de Haarlemmers over het algemeen wat stijfjes. Als ik uitga doe ik dat meestal in Amsterdam. Niet omdat er hier niets gebeurt dat valt wel mee. Maar de grens van het blikveld ligt voor veel Haarlemmers zo dichtbij.
Mijn werk is heel belangrijk voor mij. Een aantrekkelijk moment is bijvoorbeeld dat van de gemeenteaankopen. Naast het grote aanbod is er ook tijd om met de kunstenaars wat meer contact te hebben. Velen vinden de gemeenteaankopen een loting en vinden dat de drempel lager moet. In Haarlem wordt er ongeveer 12 procent van het aangeboden werk aangekocht terwijl dat in Amsterdam slechts 3 á 4 procent is. Dan komen we er eigenlijk goed vanaf. Er is een heleboel mogelijk maar je moet in jezelf zoeken en niet bang zijn om nee te krijgen. De wereld houdt niet op bij Haarlem. Voor mij mag kunst in het algemeen elitair zijn. Naast Europese kunst ben ik zeker zo geboeid door kunst uit andere culturen. Ik heb dan ook veel gereisd in Azië en Zuid-Amerika. Veel reizen verwijdt je horizon. Als je terugkomt in Nederland is dat best even slikken. De kleinschaligheid in al haar aspecten valt me dan des te meer op. Eenmaal terug in Haarlem heeft die kneuterigheid na een tijdje ook wel weer zijn charme. Alles hoeft niet even groots te zijn. Ik kan net zo goed ontroerd worden door de schoonheid van een klein gebruiksvoorwerp dat met veel liefde door een ambachtsman in het China van de veertiende eeuw is gemaakt als bijvoorbeeld door de Maya-architectuur in Mexico. Kunst moet universeel zijn. Dat is voor mij de grote waarde en betekenis ervan.


Back