Hans en Gwendy - parkeerpolitie
Haarlem is gelukkig geen Amsterdam. Dat geldt vooral binnen mijn werk. Ik ben erg blij dat daar geen Amsterdamse mentaliteit heerst. In Amsterdam is Parkeerbeheer uit op pure winst. Snel bekeuren, wielklem erop, meteen het geld binnen. Dat is in Haarlem niet zo. Wij hebben hier de Afdeling Parkeerzaken, daar noemen ze dat Parkeerterreur. Haarlemmers willen dat je een oplossing voor ze vindt. Het is nooit "ik zet hem hier neer, en ik ga kijken, kan het wel?", nee, ze zetten hem neer, en als er dan een bekeuring op komt, gaan ze vragen "Waar moet ik 'm dan zetten?". En vaak maken ze misbruik van je uiterlijk. Gaan ze naar het politiebureau en zeggen ze "Ik mocht daar staan, van die lange met die bril". Terwijl ze je niet herkennen als je geen uniform draagt. Op de Bakenessergracht woont een echtpaar dat ik iedere dag groette toen ik nog vanuit de Koudenhorn werkte. Zet ik daar laatst mijn auto neer en zwaai naar ze, herkennen ze me niet omdat ik geen uniform draag. Ik zou graag zien dat het centrum en de cirkel eromheen voorzien werd van parkeervignetten. Wie er niet woont of werkt moet er dan maar buiten parkeren. Haal de auto's uit de binnenstad. Maar dan moet je genoeg parkeerruimte maken. Verder irriteer ik me aan het ambtelijke. De trage besluitvorming, wanneer iets gerealiseerd moet worden. Het moet over zoveel schijven. Ik weet overigens niet of dat typisch Haarlems is. Maar neem nou bijvoorbeeld dat parkeerterrein bij Enschede. Dat heeft een jaar of twee leeggestaan. Daar kon niet geparkeerd worden, werd gezegd, want de vloer hield het niet. Nou, daar heeft een hijskraan van zestig ton op gestaan, om dat te slopen. En nu is het verpacht en staat het stampvol. Dus het is toch een succes...
Back