'Allemaal Haarlemmers'
Marion Jeltes - café Jeltes
Er valt eigenlijk helemaal niet zoveel over te vertellen. Het zijn wel clichés, maar dat zijn ze niet voor niks. Haarlem ligt naast Amsterdam en vlakbij zee. Dat vind ik prettig. Prima wonen, hier. Ik heb hier mijn café, en dat bevalt me heel goed. Ik was niet in de Frankestraat gaan zitten, daar gebeurt niets. Maar toen ik hier, in de Schagchelstraat, kwam kijken, dacht ik "mwoah". Ik ben wel een beetje selectief geweest in het begin, maar op een gegeven moment krijg je het soort mensen binnen dat je binnen wilt hebben. Ja, ze weten dat je laat dicht gaat, dus dan komen ze wel langs. Maar dat gebeurt maar één keer. Die komen niet meer terug, dus dan is het gewoon hun soort kroeg niet. Ik heb weinig last van vervelende Haarlemmers, die komen niet al te vaak in mijn café. Ik ben, zou je dus kunnen zeggen, een tevreden mens. Maar waar ik me wel heel erg aan geërgerd heb is dat dat gedoe op de Grote Markt, met die ridders en zo, ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de stad, dat daar van die hoge muren omheen gezet werden, en de kaartjes veel te duur waren. Wat moeten mensen met minder geld dan? Die kunnen het dus gewoon niet zien. Dat vind ik niet eerlijk. En ik vind het, weliswaar, niet erg dat ik mijn auto niet kan parkeren voor mijn café, maar ik vind het niet juist dat ze aan deze kant van de Gedempte Oude Gracht geen parkeervignetten hebben ingevoerd, zoals aan de andere. Dat zou het werken makkelijker maken. Ik kan moeilijk met mijn kistje sinaasappelen op mijn fiets gaan zitten. Dat zijn zo wat kleine dingen die me irriteren. Maar voor de rest vind ik het een mooie stad, hoor.
Back
Marion Jeltes - café Jeltes
Er valt eigenlijk helemaal niet zoveel over te vertellen. Het zijn wel clichés, maar dat zijn ze niet voor niks. Haarlem ligt naast Amsterdam en vlakbij zee. Dat vind ik prettig. Prima wonen, hier. Ik heb hier mijn café, en dat bevalt me heel goed. Ik was niet in de Frankestraat gaan zitten, daar gebeurt niets. Maar toen ik hier, in de Schagchelstraat, kwam kijken, dacht ik "mwoah". Ik ben wel een beetje selectief geweest in het begin, maar op een gegeven moment krijg je het soort mensen binnen dat je binnen wilt hebben. Ja, ze weten dat je laat dicht gaat, dus dan komen ze wel langs. Maar dat gebeurt maar één keer. Die komen niet meer terug, dus dan is het gewoon hun soort kroeg niet. Ik heb weinig last van vervelende Haarlemmers, die komen niet al te vaak in mijn café. Ik ben, zou je dus kunnen zeggen, een tevreden mens. Maar waar ik me wel heel erg aan geërgerd heb is dat dat gedoe op de Grote Markt, met die ridders en zo, ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de stad, dat daar van die hoge muren omheen gezet werden, en de kaartjes veel te duur waren. Wat moeten mensen met minder geld dan? Die kunnen het dus gewoon niet zien. Dat vind ik niet eerlijk. En ik vind het, weliswaar, niet erg dat ik mijn auto niet kan parkeren voor mijn café, maar ik vind het niet juist dat ze aan deze kant van de Gedempte Oude Gracht geen parkeervignetten hebben ingevoerd, zoals aan de andere. Dat zou het werken makkelijker maken. Ik kan moeilijk met mijn kistje sinaasappelen op mijn fiets gaan zitten. Dat zijn zo wat kleine dingen die me irriteren. Maar voor de rest vind ik het een mooie stad, hoor.
Back