'Allemaal Haarlemmers'
Yvonne van Gennip - ex-schaatsster
-Ik heb wel eens geprobeerd om hier weg te gaan. Ik wil de natuur wel in, een boerderijtje, of zo. Maar ik ben bang dat ik dan onwijze heimwee krijg, dat is de reden dat ik dat nog niet gedaan heb... En Haarlem was vroeger wel een saaie stad, het is trouwens soms nog wel een dooie stad, maar er zit verbetering in. De samenstelling van de bevolking verandert, dus ook de stad Haarlem verandert. We lopen nog wel achter Amsterdam aan, want we zijn geen trendsetter en in Amsterdam gebeurt het nou eenmaal, maar Haarlem verandert wel mee. Typerend aan Amsterdam vind ik, dat daar zoveel meer is. Meer nationaliteiten, bijvoorbeeld. Van alles meer, eigenlijk. Dat heb je in Haarlem nu nog minder. Maar er zijn wel stadsdelen waar het erop lijkt, waar ook zo'n 'alles moet kunnen, jongens'-mentaliteit heerst. De mensen zijn hier zo langzamerhand vrij makkelijk. Dus het gaat vooruit. Eigenlijk is Haarlem een schaalverkleining van Amsterdam. Wat kneuteriger, maar kneuterigheid heeft ook charme. En er zijn wel wat dingen die me irriteren, hoor. Zo vraag ik me wel eens af of het voor de middenstand zo gunstig is dat auto's uit de stad worden geweerd. Het parkeergeld weerhoudt mij er in ieder geval wel van om naar de stad te gaan. En ik maak me soms nogal kwaad over de ijsbaan. Die ziet er niet uit. Tot voor kort kon je er na een marathon niet eens douchen. Typisch Haarlems: kwestie van geld. Maar ja, aan de andere kant hebben al die spiksplinternieuwe sportcomplexen ook geen sfeer. Aan alles zit een voor- en nadeel, natuurlijk. En Haarlem kan, sinds die inhuldiging die ik toen kreeg, sowieso niet meer stuk bij mij. Toen is mijn beeld van de stad totaal veranderd. Ik had zoiets absoluut niet verwacht.
Back
Yvonne van Gennip - ex-schaatsster
-Ik heb wel eens geprobeerd om hier weg te gaan. Ik wil de natuur wel in, een boerderijtje, of zo. Maar ik ben bang dat ik dan onwijze heimwee krijg, dat is de reden dat ik dat nog niet gedaan heb... En Haarlem was vroeger wel een saaie stad, het is trouwens soms nog wel een dooie stad, maar er zit verbetering in. De samenstelling van de bevolking verandert, dus ook de stad Haarlem verandert. We lopen nog wel achter Amsterdam aan, want we zijn geen trendsetter en in Amsterdam gebeurt het nou eenmaal, maar Haarlem verandert wel mee. Typerend aan Amsterdam vind ik, dat daar zoveel meer is. Meer nationaliteiten, bijvoorbeeld. Van alles meer, eigenlijk. Dat heb je in Haarlem nu nog minder. Maar er zijn wel stadsdelen waar het erop lijkt, waar ook zo'n 'alles moet kunnen, jongens'-mentaliteit heerst. De mensen zijn hier zo langzamerhand vrij makkelijk. Dus het gaat vooruit. Eigenlijk is Haarlem een schaalverkleining van Amsterdam. Wat kneuteriger, maar kneuterigheid heeft ook charme. En er zijn wel wat dingen die me irriteren, hoor. Zo vraag ik me wel eens af of het voor de middenstand zo gunstig is dat auto's uit de stad worden geweerd. Het parkeergeld weerhoudt mij er in ieder geval wel van om naar de stad te gaan. En ik maak me soms nogal kwaad over de ijsbaan. Die ziet er niet uit. Tot voor kort kon je er na een marathon niet eens douchen. Typisch Haarlems: kwestie van geld. Maar ja, aan de andere kant hebben al die spiksplinternieuwe sportcomplexen ook geen sfeer. Aan alles zit een voor- en nadeel, natuurlijk. En Haarlem kan, sinds die inhuldiging die ik toen kreeg, sowieso niet meer stuk bij mij. Toen is mijn beeld van de stad totaal veranderd. Ik had zoiets absoluut niet verwacht.
Back