Wat zijn wij aan het doen?

9 mei 2006

Extreem onblij aan het zijn. Want:

1. op 27 april jongstleden begaf mijn backup-bak thuis het, waardoor ik sindsdien ernstig onthand ben. Nu de doorgebrande voeding vervangen is blijkt dat ook òf het werkgeheugen, òf het moederbord, òf (slik) de harddisk het begeven heeft (maar dat laatste lijkt onwaarschijnlijk omdat af en toe een, daarna in blackscreen crashende, Windows 98 langskomt). Die kapotte bak heeft bovendien tot gevolg dat mijn werkbak van slag is, die immers het ding niet meer vindt op het netwerk. Om nog maar te zwijgen over de monitorswitch, die ik daarom maar tijdelijk buiten dienst heb moeten stellen. Maar dat is niet het ergste.
   
   
2. mijn Treo 650 is voor de vijfde (!) keer in de reparatie, dit keer niet via PrimaFoon, maar het KPN Business Center Amsterdam, waarheen de PrimaFoon mij ten einde raad verwees. U kunt mij dus nog steeds NIET bellen via mijn normale nummer, en wordt daarom nog immer verzocht dat te doen via mijn werkfoon, 0642140240. En omdat mijn Treo stuk is, heb ik ook mijn agenda niet bij de hand, behalve als ik achter mijn werkbak zit, thuis. Die dus van slag is. Maar dat is niet het ergste.
   
   
3. bij thuiskomst van een lange taxidienst, na de middag van 28 april jongstleden, bleek dat mijn makker Gympie, metgezel in mijn donkerste jaren, in de loop van die middag overleden was. Vredig, in zijn slaap. Bewijzen de laatste van hem gemaakte foto's: die zijn genomen zoals ik hem aantrof, op een van zijn favoriete slaapplekken (hij had er zo'n zes, en dit was die van die week), in uiterst ontspannen slaaphouding. Ik ben blij dat-ie thuis, en vredig stierf.
   
   
   
   
   
   De doodsoorzaak is overigens onbekend. Hij had een, inmiddels goed helende, schaafwond-van-het-vechten aan zijn linkerachterpoot, en een sinds de dag ervoor gemangelde staart, denkelijk ook van het vechten, waarmee ik hem die middag naar de dierenarts wilde brengen. Te laat dus. Van staart of poot ga je niet dood, dus is het of (voedsel)vergiftiging, of een hartaanval, of (onwaarschijnlijk, want hij leek tot op het laatste moment geenszins ziek, sprong vrolijk rond, waste zich en at uitstekend) kanker.
   
   
   
   
   
   Gympie werd 11. Hij is in besloten kring voor de Vide begraven.

Gympie is dood. Dat is het ergste.