Doorzoek deze site:
Wat zijn wij aan het doen?
8 juni 2006
Heel hard aan het Godveren. Want U treft mij op een slecht moment, zo vlak na de rampweek, waarin:
- Buurman Bert en ik uit keuken, douche en toilet wegens (tot onderbuurman Anno dat voortvarend repareerde - bravo onderbuurman Anno; dat wij zelf niet hielpen kwam doordat Buurman Bert binnenkort wegverhuist en onderbuurman Anno dus vond dat Bert genoeg gedaan had, en ik niet beschikbaar was, wegens werk, tot de dag nadat onderbuurman Anno het dak reeds geplakt bleek te hebben) weggewaaide dakbedekking en voortdurende regen tientallen liters water per etmaal haalden, in emmertjes
- Ik snipverkouden werd wegens wisselweer tijdens het taxirijden, en dat een dag of vier, vijf bleef
- Wegens een powersurge het moederbord van mijn werkbak het begaf (en de coolerfan van mijn videokaart ook, maar dat is minder belangrijk) en ik dus een lang pinksterweekend lang NIETS met het Internet kon (dus ook niet: mijn eigen bedrijf runnen, waarvoor erg veel erg dringend werk ter tafel lag), en daarna niet alleen mijn Windows en alle bijbehorende software opnieuw moest gaan installeren (dat is nog gaande), doch ook nog voorzieningen moest treffen om met piekpreventoren en extra groepverlengingen herhaling te voorkomen
- Mijn eigen telefoon, de Treo 650 met agenda enzo, inmiddels voor de vijfde keer naar Palm afgevoerd ter reparatie, daar na anderhalve maand nog steeds niet van terugbleek, zodat mij nu eindelijk een vervangende is beloofd, levertijd anderhalve week
- Ik hooglopende ruzie kreeg met de directeur van Stichting Nieuwe Vide (mijn verhuurder dus) omdat die faalde in te grijpen toen bezoekers van een expositie-opening aldaar met vuurwerkpijlen schoten op en onder de omringend geparkeerde auto's. Mij werd verweten dat ik daarop te overspannen reageerde en bovendien zelf ook had kunnen ingrijpen, maar ik blijf poneren dat, in een pand waarvan de brandweer ooit zei: "Mogen we hier alsjeblieft oefenen, want zoiets brandgevaarlijks hebben we nog nooit gezien?", en ik niet alleen ooit nachtenlang naar zes meter hoge vlammen op minder dan 300 meter afstand keek, maar ook ooit wakker werd in een dikke kaarsvetbrandwalm, waarna dus die brandweer arriveerde, ik groot gelijk heb als ik vuur als direct levensbedreigend in mijn richting beschouw, en vind dat de Vide verantwoordelijk is voor zelf georganiseerde openingen en dat dus de facto de directeur daarvoor de eindverantwoordelijkheid draagt, maar die dus niet draagt, als u mij voelt. De ruzie is nog gaande...
- Overal dooien vielen: van mijn taxibaas overleed de beste vriend, epilepsie-patiënt, omdat hij in zijn kussen stikte tijdens een aanval - hij laat een vijfjarig dochtertje en een vrouw na en stierf veel te vroeg (hoewel ik niet weet hoe vroeg, vermoed ik dat-ie even oud was als mijn baas, dat is dus begin 40), en van Victor Vos, bassist van Yoghurt, verhing zich de drummer van zijn tweede band, Dim Dringo, wegens depressiviteit
- Ik straatarm werd (want boel uitgestelde rekeningen, waaronder die voor de diallerboerzut - maar op termijn moet dat allemaal wel goedkomen)
- en ik dus weinig, maar wel, lichtpunten zag, 3 namelijk:
- het feit dat de opnames van een nieuwe CD van Yoghurt, in the Flowerhouse, voorspoedig verliepen (ik zong zelf binnen 5,45 uur 12 kekke partijen in, daar was ik erg tevreden over)
- en de prestaties van beide Oranje elftallen, die mij met vreugd vervullen, omdat Oranje het Australië van Hiddink op 1-1 hield, en Kameroen (1-0) en Mexico (2-1) versloeg, en (belangrijker)
- Jong Oranje Europees kampioen werd op het EK -21. Pe-fop, pe-fop, pe-fop!
Dat greep de Thorbeckebuurt dan weer aan om _nog_ meer vlaggetjes en aanverwante parafernalia aan te schaffen en op te hangen, want zo doet het Kwartier dat. Bravo. Wij houden u op de hoogte, want er wordt nog steeds gewerkt, met laddertjes en vlaggetjes.
Afijn. Inmiddels krabbelen wij dus weer op, want de vechtlust is groot (dat komt, van inspirerende dingen). |