Wat zijn wij aan het doen?

20 december 2006

Aan het deelnemen aan Het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Er is ontluisterends: ik heb welgeteld 35 fouten. Er is sprake van een Zeperd. Grrrr. Maar: dat komt ook door de belachelijk krampachtige Taalverkrachting die het Nieuwe Groene Boekje heet. En: wel veel lol gehad, thuis bij de Dictee-tor (Bill van Beusichem, tevens mijn belastingadviseur). Maar: slechter, dan de vorige keer dat ik meedeed.

	Een soap-opera. De vrouw die het hippe grand café binnenliep, een Miss Twiggy aan de goede kant van de veertig, was smaakvol uitgedost in een bordeaux-rode deux-pièces en een blouse met ovale vlakken, het precieuze gezicht perfect in de make-up. Op de bühne van het horeca-etablissement stond een discjockey die deathmetal en francophone hip-hopnummers mixte tot een eclectische brij; een a-muzikaal karweitje waarvan nochtans al menige live-opname was gemaakt. Enfin. Temidden van de pretmakende jongelui leek praten ten enen male onmogelijk, maar ondanks de ten hemel schreiende herrie wist de bij de ober in het gevlij gekomen vrouw een breezer een een schaaltje petit-fours te bemachtigen. Ze keek welhaast smachtend naar de deur, maar werd bij wijlen afgeleid door een slecht afgerichte dobermann-pincher die niet alleen stonk, maar eens temeer met continu geblaf het beat-jugglen versteerde. Daardoor miste ze de entree van een fijngebouwde, wat oudere man - Harry Potter-brilletje onder een cabareteske coupe van witte krullen - die bij de bar zijn stereotype Caipirinha bestelde voordat hij haar ontwaarde. Hij zoende haar vluchtig, en begon haar op even onheuse als dédainieuze wijze toe te spreken: dat gedoe van Cupido met zijn pijl-en-boog was over en uit; het verplichtte hem hun ontwrichte lat-relatie te beëindigen. Zij wist zo één-twee-drie geen adremme riposte te bedenken, maar verkocht hem een volmaakt kletsende oorvijg; hij belandde op de grond zodat hij, klemgeraakt tussen het meubilair, eruit zag als een knock-out geslagen bokser. Hij kreunde, en terwijl de muziek uitfadede, haastte zij zich verdwaasd de zaak uit - onder applaus, dat wel, en toen zij de drempel overging en half buiten stond, was nog net te horen dat ze hem halfluid uitmaakte voor guppie.