Wat zijn wij aan het doen?

4 januari 2013

Mij kwaad aan het maken, over klinkeren. Al enige tijd. En daarom zojuist dit verzonden aan 449 e-mail adressen van politici en pers:

L.S., mijn moeder zit diep in het vluchtelingenwerk (ze is er Lid in de Orde van Oranje-Nassau om gemaakt). Vanuit de blik die mij dat op de materie geeft, schrijf ik u nu. De casus: klinkeren. Voor wie niet weet een korte uitleg. Uitgeprocedeerde vluchtelingen probeert men uit te zetten. Zelfs als ze meewerken, komt het voor dat hun land ze niet terug wil. Syrië, bijvoorbeeld, erkent gevluchte Koerden niet als Syrisch. "Hoezo wilt u die bij ons brengen? Die zijn niet van ons hoor, dus zoek het maar lekker uit." In Somalië is het erger. Hoorde ik letterlijk uit de mond van een lid van de KMar: "Als we daar met ze aankomen zeggen ze: die mag u hier best achterlaten maar dan liggen ze over een half uur dood in die greppel daar, want wij zitten er niet op te wachten. Vinnutwat?". Gelukkig neemt onze Marechaussee die mensen dan maar mee terug in plaats van ze dood te laten schieten. Maar nou komt het. Dit zijn dus mensen die hier niet mogen blijven, maar daar niet heen kunnen. En omdat wij al weten dat we ze hier niet willen, mogen ze hier ook niet werken. Maar omdat ze uitgeprocedeerd zijn, hebben ze geen recht op verblijf. Dus zetten we ze op straat. Dat noemen we "klinkeren". Daarmee creëren wij zelf actief een klasse van bedelaars en dieven. Die vervolgens, da's logisch, worden opgepakt. Maar ze mogen maar een x aantal dagen in bewaring blijven. Daarna klinkeren we ze opnieuw. Zonder geld of ondersteuning, zonder recht op werken, zonder dat ze zich nuttig kunnen maken in onze maatschappij. Duitsland doet dat anders. Dat zet ze aan het werk en zegt: "hangende veranderingen in uw thuisland die zouden betekenen dat u alsnog kunt worden uitgezet, hebt u hier een bijdrage te leveren aan de maatschappij zolang u er bent, dus aan het werk met u. Zolang u werk hebt, bent u legaal, maar duurt uw verblijfsvergunning zolang u dat werk hebt en tot voornoemde veranderingen in het thuisland". Moet ik u nou echt gaan uitleggen hoeveel dat scheelt aan kosten van internering, politie-onderzoek en ander justitieels, dat het ze van de straat en uit de psychologische behandeling houdt en wegens hun werken nog daadwerkelijk gunstig voor de economie is ook? Duitsland (en een land als Nieuw-Zeeland) durft hierin, als maatschappij, dus opportunistischer te denken dan wij. Ik zou zeggen dat dat een goed voorbeeld is en spoor u aan er wat mee te doen. Want klinkeren is een verschrikkelijk zwaktebod dat niet alleen persoonlijke, maar ook maatschappelijke drama's veroorzaakt. Klinkeren is dit land onwaardig. Ik schaam mij diep, zolang het gebeurt. Met vriendelijke groeten, ikke.