Wat zijn wij aan het doen?

26 april 2014

Binnen 24 uur 2x aan het optreden met Zat, ter gelegenheid van Koningsdag. Eerst op Koningsavond in Pub De Tempelier, daarna op Koningsdag, buiten in de Kleine Houtstraat, voor café 'Out of the blues'. Om het herstel van een operatie aan navelbreuk, en daarop volgende ontsteking van de wond, op 2 ibuprofen per keer, onder de antibiotica, daarom alcoholvrij, dus broodnuchter op water.

Beide keren ging me dat beter af dan ik zelf verwachtte. Het eerste optreden kreeg van onszelf, als band, een 7 (paar foutjes gemaakt en wat wennen aan de setvolgorde nog), het tweede een 8,5.

Bij het eerste kregen we 2 lokale popjournalisten aan het enthousiast juichen (dan kun je natuurlijk wel inpakken als band, want als je het goed doet bij de critici... ...maar voor mij was het wel vervulling van een levensdoel), bij het tweede een hele straat, waaronder een internationaal bekende zanger/gitarist, die ons betichtte van "geweldig geluid", "steengoeie songs" en die ik "deed denken aan Elvis". Zelf zag ik de betiteling, door een veel minder bekende zanger/gitarist, als "de Pierre Wind van de underground-bandjes" als realistischer.

Bij beide concerten hadden we bovendien een hoop lol. Tijdens het eerste zong ik een deel van 'Diamonds and arms' buiten de kroeg, op de stoep in de Tempeliersstraat, tijdens het tweede zong ik een deel van 'The man from Salamanca' op de motorkap van een toevallig passerende auto, terwijl die mij langs het juichend publiek reed. Om maar een voorbeeld te geven.