| Utrecht-Haarlem 21 mei 2005 door Albert H.M.I.B. van Geyningen Enkele weken terug belde Ds. Henk van der Schelden op of ik zin had om samen met hem, het traject Utrecht - Haarlem te wandelen. Hij vond dit een goede training voor de Pegasus wandeltocht, die altijd de 4e zaterdag van oktober wordt gelopen! Hij wilde deze tocht al heel lang geleden lopen en daar was nooit iets van gekomen, uitgezonderd die keer dat hij met Chielie was gestart maar nooit gefinished, vanwege het feit dat 1 van de 2 er de brui aan gegeven had ter hoogte van Gieltjesdorp. Ik noem verders geen namen. Ik vertelde hem dat ik daar wel oren naar had. Enkele dagen daarna belde hij mij enthousiast op dat hij nog iemand had gevonden om mee te lopen, n.l. de heer de Jong, alias R. Aninani, alias De Visch. Hij moest deze persoon nog vrijplannen van dienst, maar dat zou hem wel lukken met de nodige overredingskracht. Uiteindelijk is deze laatste persoon niet gestart vanwege een niet geldig startbewijs, hij was echter wel vrijgepland van actieve dienst, maar heeft dit toch anders geïnterpreteerd! Aldus vertrokken wij om 6.31 uur vanaf de beruchte wijk Kanaleneiland in Utrecht. Helaas waren de duizenden enthousiaste buurtbewoners (lees marokanalen of darmkanalen) nog niet terug van hun nachtelijke escapades, om ons uit te zwaaien en veel succes toe te wensen. Ik vroeg nog op de valreep aan Henk of ik mijn auto veilig achter kon laten. Dat was geen probleem, zei hij, want mijn auto was zwart en zwarten breken nooit in elkaars auto in! Ook dit keer had Ds. H. v.d. Schelden gelijk, want toen ik 's avonds laat bij mijn auto kwam, zaten de banden nog om de velgen, de autoradio zat er nog in en er zaten ook geen extra strepen op de zijkant. Wel stonden er 7 lokale kanalen om mijn auto om mij te adviseren om van mijn auto een GTI-uitvoering te maken; zij bedoelden daarmee: het plaatsen van Gordijnen, Trekhaak en Imperiaal. Afijn, via De Meern, Vleuten, Leidsche Rijn en Haarzuilens kwamen wij uiteindelijk bij onze eerste rust aan in Kockengen, bij een plaatselijke boer, op het kuilgras in een autoband. Het leuke van deze rust was, dat Henk een lichte broek aan had en de contouren van de autoband duidelijk zichtbaar waren tijdens de rest van de tocht. Via Wilnis kwamen wij bij de 2e rust in Mijdrecht bij de HEMA, daar hadden wij een prettig consult met de caissière; Cynthia, dit tot ergernis van de 16 klanten die na ons in de rij stonden, hier bleek maar weer hoe stressbestendig Cynthia en Henk waren, want zij trokken zich dit niet aan! Na enige tijd gestompt te hebben kwamen wij in contact met nog een wandelaar uit Aalsmeer, die aan het trainen was voor de Nijmeegse Vierdaagse. Zijn schoonvader had hem 1 jaar terug uitgedaagd dat hij dit niet zou kunnen. Inmiddels had hij dit al bewezen door met groot succes vorig jaar deel te nemen aan deze zeer bekende wandeling en om zijn schoonvader te overtuigen, dat het toen geen toeval was voorzien van een portie geluk, liep hij hem dit jaar weer! Tot aan Aalsmeer, via De Kwakel, liepen wij samen met hem, en hij nodigde ons ook nog en passant uit om een biertje te drinken in zijn stamkroeg. Het kostte ons uiteraard heel veel moeite om dit grandioze aanbod af te slaan, Henk nog meer dan mij. Maar verstandig als wij waren, stompten wij stevig door, om nog enigszins op tijd binnen te zijn. Wij hadden de 'inhalers' tenslotte beloofd om even na zessen te finishen! Aldus ging onze tocht voort in de 5de versnelling, via De Hoek onder de A4 door naar Hoofddorp, waar wij ons nog even snel nestelden bij de McDonald's, voor een bak leut en een halve liter fris de man. Via Heemstede bereikten wij Haarlem, waar wij op voorstel van Henk even wat gingen drinken, een heerlijk biertje met een neut erbij, bij Asian Wok-Restaurant 'Dreefzicht', Fonteinlaan 1, 2012 JG Haarlem, Tel. 023-5511009. Op de vraag van de Chinees/Japanse ober (hij had nl. één oog diagonaal van rechts boven naar beneden en het andere overdwars) of wij ook iets wilden eten, antwoordde mijn wandelmaatje, hoorbaar voor eenieder op het zonnige terras, "NEEN!". Op het eindpunt werden wij feestelijk onthaald door Max, Gerard Sterk (echter, Max was sterker, want iedere keer als Gerard op wilde staan om naar huis te gaan, duwde Max hem weer terug in de stoel, zo van "Zitten jij, jij gaat nog niet naar huis!"), Sun Shine Lin, Dhr. en Mw. Fischer, Dhr. en Mw. de Kiefte en ongeschorem Jochem Prakke. De nodige versnaperingen werden genuttigd en het was verdomd gezellig. Ondanks dat mij vriendelijk verzocht werd om te blijven en te overnachten, en het uiterst plezierig telefoontje van Max naar Elly, ben ik uiteindelijk toch om 21.01 uur vertrokken, al lopend naar het station, vandaar met de trein naar Utrecht, hiervandaan tussen de kanalen in de sneltram naar Kanaleneiland (een collega van mij, Martin van der Hoeven, die net was wezen eten bij "de Marokkaan" in Utrecht, had mij zien zitten in "volle oorlogsuitrusting" tussen de kanalen in de sneltram) waar ik op advies van een controleur, bij de verkeerde halte uitstapte en zodoende nog vele kilometers moest maken naar mijn auto, die er gelukkig nog stond (Henk had alweer gelijk). Maar deze cooling down was natuurlijk heel goed voor lijf en leden. Vanhier met de auto door de stromende regen, naar Ammerzoden, daar mijn zoon Martin aangetroffen, die net van zijn werk kwam en ook aardig nat was geregend, vervolgens gedouched en alras met de auto naar het Brabantse Veghel, voor overnachting met ontbijt, waar ik om 0.10 uur aankwam. Het was weer een enerverende dag. Met wandelgroet, Albert |