| Societas Ambulationis Academica "Er is een verschil tussen de weg kennen en 'm bewandelen" 
Persberichten Wat mot dat, Wandelsoc.? Dat mot helemaal niks, maar het hep reuze lol. De Societas Ambulationis Academica is de Academische Wandelsociëteit uit Haarlem. Wie zijn wij? | Wat doen wij? | Waar doen wij dat? | Waarom doen wij dat daar? | Hoe doen wij dat? | Het tenue | De lintjes | De oefenprojecten | Hoe zorg ik dat ik erbij kom? | Wat zijn verder de regels? | Hoe word ik Vriend van de Wandelsoc? Wie zijn wij? - top Wij zijn een haarlemse wandelvereniging (die overigens ook openstaat voor niet-Haarlemmers), en wij heten Academische Wandelsociëteit, niet omdat wij gestudeerd hebben of studeren (hoewel dat wel geldt, voor meerderen van ons), maar omdat zoveel van onze grote overwinningen een louter academisch karakter kennen. Maar niet allemaal. Dus: Wat doen wij? - top Wij wandelen. Wij wandelen lange afstandsmarsen. Wij doen dat om onze eigen grenzen te vinden, onszelf te overwinnen, de pijn te doorstaan en ons uithoudingsvermogen te vergroten, zodat we langer tevreden kunnen bierdrinken, achteraf. Nos Iungat Potare (dat het drinken ons moge verenigen). Want wandelen is op zich saai en vervelend: het is het aankomen dat het zo leuk maakt. Maar wandelen zelf kan óók nog heel mooi zijn als het landschap en de deelnemers meewerken, dus: Waar doen wij dat? - top Wij doen dat bij vooral militaire marsen. Het predikaat 'militair' schrikt veel mensen af, dus: Waarom doen wij dat daar? - top Omdat militaire marsen een onvergelijkbare sfeer kennen. Net als bij alle andere wandeltochten is er sprake van verbroedering en wederzijdse ondersteuning onder de Lopers. Maar militaire marsen zijn beter georganiseerd (door het leger namelijk, daarom heten ze 'militair'), de catering rockt en er wordt voor je gezorgd als dat nodig is (de wegen worden voor je afgezet, waar dat niet zo is wordt het verkeer voor je tegengehouden, je krijgt, meestal, om de zoveel kilometer gratis drinken en er staan hele goeie medische teams klaar om te helpen). En belangrijker nog, is dat het militaire karakter van de marsen het internationale karakter ervan garandeert. Je ontmoet dus mensen van over de hele aardbol, en dat verbreedt je blik, ontwikkelt je talenkennis en is buitengewoon gezellig. Temeer daar die militairen vaak meedoen om niet de kazerne te hoeven aanvegen. Die humoristische mentaliteit is een verademing, waar je bij 'normale' wandeltochten alleen wandelfreaks tegenkomt die over niets anders praten dan het aantal in hun leven door hen gelopen kilometers. Wij vinden dat een vervelende manier van doen, dus: Hoe doen wij dat? - top Met vooral veel pret. Dat staat voorop. Dus ieder loopt zijn eigen tempo. Wel hebben we een principe-afspraak dat bij de rusten de snelsten op de langzaamsten wachten. Dat is leuk om twee redenen: voor de langzaamsten is het een mentale opkikker om te weten dat je bij de volgende rust op een warm onthaal van je Wandelsocgenoten kunt rekenen, voor de snelsten is het heel grappig om keer op keer in hoog tempo dezelfde personen in te halen, met een vrolijke groet. Die ingehaalde mensen denken dan voor de eerste rust 'Oh, dat is een hardloper, die loopt dood bij de eerste rust', zien zich daarin bevestigd als ze die hardloper bij de eerste rust voorbijlopen, omdat-ie daar zit te wachten op de langzaamsten, maar worden vervolgens weer doodleuk ingehaald door diezelfde hardloper, die dan bij de finish lachend op ze staat te wachten. 'Winning shuts up your critics', zegt een fraai adagium, en er is geen mooiere manier om dat mee te maken dan deze. Het nadeel van dat gewacht is dat je er stijf van wordt - maar je bent zo'n mars aan het lopen om jezelf te overwinnen, dus dat doet er niet toe. Op bovenstaande manier van lopen kennen wij 1 toevoeging, en dat is dus: Het tenue - top Wij kennen een Wandelsoc.-tenue, dat (afhankelijk van de aanschafplaats) 40 tot 60 euro kost en gemaakt wordt door de firma Havep. Het gaat hier om bedrijfskleding, die ruim valt, lekker zit, goed vocht opneemt en snel droogt (100% katoen). Wij hebben dat tenue voor de herkenbaarheid bij marsen, en voor tijdens de Lintjesregen. Maar niemand is verplicht het te dragen. Het heeft militaire kleuren, maar dat is een grap op het uiterlijk van de Studenten Weerbaarheden (de Wandelsoc. is niet weerbaar: als de vijand komt geven we 'm zoveel bier dat-ie omvalt, dat is onze tactiek), en dient verder de acceptatie tijdens de marsen. Er zit dus geen militaristische gedachte achter: als je in een groep, in militair uitziend tenue, zo'n mars loopt, neemt iedereen je tijdens de mars serieus (ze gaan voor je opzij enzo), en bij de finish gaat het hele publiek voor je klappen. Dat zouden ze natuurlijk voor alle Lopers moeten doen, maar dat doen ze niet, en het is best leuk om dat applaus te krijgen - je hebt er tenslotte hard voor gewerkt. Daarnaast staan de lintjes er goed op, en dus: De lintjes - top Voor militaire marsen krijg je medailles. Die medailles geven je het recht het bijbehorende lintje te dragen. Wij vinden die lintjes niet vanuit een militaristische gedachte mooi, maar ze vormen een prachtig 'fotoboek' van herinneringen, en een goede aanleiding voor gesprekken met andere wandelaars, tijdens het lopen van een mars. Als je een zet lintjes op je borst hebt, word je tijdens het wandelen om de haverklap aangesproken door wildvreemden die er nieuwsgierig naar zijn. Wij bestellen die lintjes 1x per jaar, aan het eind van het seizoen, voor alle leden die ze dat seizoen verdiend hebben tegelijk, bij de firma Van Wielik in Den Haag (Kneuterdijk 2b, 2514 EN, 's-Gravenhage, tel. 070-3462196, fax 070-3617335). Die doen er dan een paar maanden over om ze te maken, en als ze er zijn delen we ze aan elkaar uit tijdens een drankovergoten avond die we 'de Lintjesregen' noemen. Dit is de huidige lijst van marsen die binnen de Wandelsoc. lintjes (en later het verenigings-embleem) opleveren:
en naast deze marsen gaat het om iedere tocht die op de IML-lijst staat. Nu goed. Op zich wandelen we niet voor de lintjes, maar voor de lol, dus: De oefenprojecten - top Buiten het seizoen waarin de officiële marsen vallen organiseren wij oefenprojecten, om fit te blijven. Die worden door de leden in samenspraak bedacht. Het staat leden altijd vrij ideeën voor wandeltochten aan te leveren via het Sociëteits-mailadres info@wandelsoc.nl. Het eerste grote oefenproject was 'Van Grens Tot Grens Over De Grens' en inmiddels zijn wij begonnen aan het tweede, 'Van Top Tot Teen Door Nederland Heen'. Lees er alles over in de verslagen. Daarnaast organiseren wij geregeld kortere oefentochten langs het strand en door de duinen, tussen Haarlem en Katwijk. Die tochten zijn heel goed om het lange afstands-wandelen te leren. Alle begin is tenslotte moeilijk, en je kunt niet van iemand verwachten dat-ie direct de twee-keer-veertig-km induikt - dan gaat-ie kapot. De kortere oefentochten op het vaste parcours zijn een mooie opstap naar de langere oefenprojecten, die weer een uitstekende voorbereiding op officiële marsen vormen. Tijdens de oefentochten kun je je met raad en daad terzijde laten staan door de geoefende lopers onder ons, die je graag helpen om dat ook te worden. Dus: Hoe zorg ik dat ik erbij kom? - top Door het tenue aan te schaffen (maak een afspraak via info@wandelsoc.nl) en daarna mee te wandelen met een van onze oefentochten. Er zijn geen verdere voorwaarden voor lidmaatschap, maar er is wel nog een te behalen recht: het verenigings-embleem, liefkozend 'Morendoder' genoemd omdat het kruis van St. Jacob, wiens bijnaam dat is, er deel van uitmaakt, wordt verdiend door minimaal 1 officiële (lees: niet door de Wandelsoc. georganiseerde, maar wel erkende) mars te voltooien. Vanaf het uitreiken van het embleem op de eerstvolgende na die mars volgende Lintjesregen (het eerste embleem ontvang je gratis, tweede en volgende kun je bij de penningmeester aanschaffen voor de kostprijs van 4 euro) mag het op de linkermouw van het tenue gedragen worden. Wat zijn verder de regels? - top De Wandelsoc. is een a-politiek, niet-religieus, verdraagzaam, statuutloos gezelschap. Het is niet toegestaan om in een Wandelsoc.-uniform politieke of religieuze opvattingen uit te dragen door als zodanig herkenbare symbolen mee te voeren, als bijvoorbeeld vlaggen (een Nederlandse vlag meedragen bij marsen in het buitenland mag overigens wel). Op het tenue mogen verder op de linkerborst verdiende lintjes gedragen worden, op de rechterborst, mits verdiend, ten hoogste 1 parawing, en op de rechtermouw de vlag van de provincie waar men woonachtig is. Tenminste 1x per jaar wordt een Algemene Ledenvergadering gehouden, waarvoor alle leden voorstellen kunnen indienen. Lopende zaken worden afgehandeld door het het dagelijks bestuur. De Wandelsoc. kent geen contributie. Inschrijven voor marsen, vervoer naar en ravitaillering tijdens marsen, en aanschaf van tenue en lintjes kosten uiteraard wel geld - buiten de lintjes dien je dat voor je eigen rekening te nemen, de lintjes ontvang je, in je eerste seizoen, gratis van de al bestaande groep Morendoder-dragers. Daarna mag je ze zelf gaan betalen en betaal je, als Morendoder-drager, een gelijk deel mee aan de lintjes van dan nieuwe eerstejaars (en lintjes die je voor dat eerste seizoen hebt behaald mag je ook zelf betalen). Er zijn mensen die ondanks het bovenstaande liever geen tenue en lintjes aanschaffen, dus: Hoe word ik Vriend van de Wandelsoc.? - top Door mee te wandelen met een door de Wandelsoc. zelf georganiseerde tocht (of als lid van de supportploeg ondersteuning te verlenen bij een officiële mars) zonder het tenue aan te schaffen. Je hebt dan geen recht op lintjes, maar mag gerust bij de Lintjesregen aanwezig zijn (overigens kan de Ledenvergadering aldaar ook nog besluiten de titel 'Vriend van de Wandelsoc.' toe te kennen aan personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de Sociëteit). Iedereen mag altijd overal meewandelen, en dat je van de Wandelsoc. geen lintje krijgt, betekent niet dat je geen recht hebt op de medaille zelf, als je een mars uitwandelt. En de Wandelsoc. wandelt een mars altijd uit, dus: Zet Koud, dat Bier, want de Wandelsoc. is Hier! |