Wat zijn wij aan het doen?

11 april 2002

Wie is dus de lachende derde?

Wat wij aan het doen zijn? Aan het kreunen van verbijstering en woede om artikelen als dit. Dan komt er eens een rapport dat de waarheid vertelt (als tegengesteld aan de leugens van die profiteur-van-de-politieke-correctheid), en dan verliezen we ons nog steeds in geharrewar over deelaspecten van mineur belang. Nogal wiedes dat je als minister-president je militaire beleid grotendeels overlaat aan de minister van Defensie. Daar is-ie voor, je bent als premier van Nederland geen dictator van een bananenrepubliek.

Bovendien was Kok ten tijde van de uitzending van Dutchbat minister van Financiën. En nog steeds gaat iedereen voorbij aan dat rapport van Kofi Annan (A/54/549) (in PDF) dat in detail beschrijft hoe Nederland, politiek en militairen allebei, in de steek werd gelaten door de rest van de internationale gemeenschap die geen poot wilde uitsteken, de EU (bijvoorbeeld Zweden, dat volgens eerder gemaakte en niet nagekomen afspraken Srebrenica had moeten beschermen voordat Dutchbat er wel heen ging), voorop.

Ja, Dutchbat had andere keuzes kunnen maken, maar dan had Dutchbat zich zinloos dood moeten vechten, zonder mandaat, zonder meer wapens dan proppenschieters en zonder steun. Het is de internationale gemeenschap die andere keuzes had moeten maken. Daar horen wij op de lange termijn en via het stemrecht bekeken zelf bij, nietwaar?

Dus kunnen we nu eindelijk eens ophouden met dit gezeik en doen wat een Amerikaanse vriendin mij ten tijde van het drama al aanraadde, namelijk trots op en dankbaar voor het correcte en menselijke optreden van onze eigen soldaten zijn? Wees blij dat dat deze keer kan. Dat is in het verleden (Indonesië) wel anders geweest.

Bovendien kunnen we dan misschien de aandacht eindelijk eens richten op hoofdzaken. Zoals de man die die aandacht al sinds 1996 verdient. Waarom staat Ratko Mladic nog niet voor Den Haag? Waarom, overigens, Ariël Sharon ook nog niet? Dat lijkt me, met alle respect, veel belangrijker dan het politiek correcte oppakken van een paar nederlandse generaals die deden wat half Nederland altijd doet en onze maatschappij ons vanaf de geboorte leert: hun ass coveren.