Wat zijn wij aan het doen?

2 maart 2004

X heeft mij inmiddels twee keer gebeld, waarvan de eerste keer op de ochtend erna, om uitgebreid zijn diepgaande excuses te maken. Die heb ik aanvaard, want ik vind dat iemand van zijn fouten moet kunnen leren. Zeer verheugd was ik bovendien over het bericht dat ik, hoewel ik mij dat helemaal niet herinner, X zelf ook blijk te hebben geraakt, tijdens het pogen zijn klap af te weren. En wel zo hard dat-ie zelf een kapotte lip had en wat flinke korsten op z'n kop. Dat zal 'm leren (al is-ie er beduidend minder erg aan toe dan ik).

Een groter probleem heb ik met Y, die mij weliswaar laat in de middag van de dag erna gebeld heeft, maar er tijdens dat gesprek geen blijk van gaf zich schuldig te voelen over wat dan ook. Hij is van zins mij een brief te schrijven, ik ben benieuwd wat daarin staat. Als ik voor het ongevraagd slepen met mijn inrichting, en het al doende vernielen van mijn woning en wakker maken van mijn slapende buurman, geen excuses van 'm krijg, doe ik alsnog aangifte tegen hem, wegens huisvredebreuk.

In de tussentijd ben ik weer aan het werk, en is de geestelijke schade nog immer groter dan de lichamelijke.

Ik kan in ieder geval niet zeggen dat ik een saai leven leid.