Wat zijn wij aan het doen?

10 februari 2005

Gemengde gevoelens aan het hebben. Want:

1. Monique Rigter op TV, in 'Vinger aan de pols'. Heel goed dat ze er was, heel goed dat het op tv kwam, maar buitengewoon aangrijpend.
   
   
2. Oranje speelt, met voornamelijk welpen, een geweldige 0-0 tegen de Britse ridders. Grooaarrr. Buitengewoon verheugend.
   
   
3. Oranje deed dat in zwart-witte shirts, vanwege de 'Stand up, speak up'-campagne. Buitengewoon toejuichbaar initiatief. Zo treurig, alleen, dat het nodig is (net als die oranje polsbandjes, en de stille tochten).

Oh. En dan, nog even terugkomend op die Dichter des Vaderlands: ik bleek het mis te hebben, want die werd wel degelijk volksbreed aangewezen. Maar dat maakt het allemaal niet minder fout. Een Dichter des Vaderlands hoort in mijn optiek niet uitgekozen en aangewezen te worden om bij elke grote gebeurtenis verplicht een gedicht te schrijven, want dat degradeert de titel tot Sinterklaasknutselaar (maar dan het hele jaar door). Een Dichter des Vaderlands zou, in mijn optiek, moeten worden uitgekozen en aangewezen omdat hij (of zij) in al bestaand oeuvre telkenmale de volksgeest goed heeft samengevat in gedichten die hij (of zij) spontaan schreef, over al dan niet belangrijke gebeurtenissen. Een Dichter des Vaderlands zou, in mijn optiek, daarom vandaag iets moeten hebben schrijven als dit, ver voordat-ie (of, dus, ze) het werd (maar vrij moeten zijn in het schrijven van wat dan ook, als Dichter).