Doorzoek deze site: Wat zijn wij aan het doen?
29 juni 2006 |
Ein-de-lijk heeft iemand de Politieke Moed gehad om die Debiele Zeug af te serveren.
En ein-de-lijk komt er een eind aan de rechtse, fascistische dictatuur (sprak Henk, door de telefoon: "Je bent knettergek") die ons door Wouter Bos werd aangenaaid (sprak Henk, door de telefoon: "Je bent zo gek nog niet"). De kans is weliswaar groot dat ik op 'm stem, binnenkort, gezien mijn voorhistorie ten aanzien van stemmen op de lijsttrekker van het programma van mijn keuze - dat zou, puur theoretisch, dat van de pedopartij kunnen zijn, maar is meer waarschijnlijk dat van de PvdA; maar dat neemt niet weg dat, en de prijs van vandaag gaat naar Lousewies van der Laan, die deed wat nodig was. Met als goede tweede het duo Brinkhorst en Pechtold, dat op onnavolgbare wijze de kortzichtige LPF-er van As afserveerde door uit te leggen waarom het wèl kan dat je het eens bent met je fractie dat Verdonk weg moet, maar dat je als kabinet tòch geen reden ziet om af te treden, omdat de motie van die fractie tegen Verdonk níet is aangenomen door de Kamer. En als goede derde Harry Potter die, vond ik, voor het eerst dingen goed deed, twee: die brief van hem aan de Kamer, over dat blijven zitten omdat die motie was afgewezen, was een meesterzet; en de mededeling dat-ie, na de eropvolgende motie waarin de D66-fractie van van der Laan het vertrouwen in het hele kabinet opzegde, het ontslag van het voltallig kabinet aan Hare Majesteit gaat aanbieden per morgen - DAT is de eerste keer dat ik Harry van onvervalst Staatsmanschap durf te, en moet betichten. Want staatsrechtelijk had-ie kunnen blijven zitten - maar politiek was daar absoluut geen basis meer voor, en het siert de Saaie Prof dat-ie zich dat niet alleen realiseert, maar er ook naar handelt. Een Groot Gebaar. Hoera. Ik ben BIJNA net zo blij als dat ik geweest zou zijn, had Oranje van Portugal gewonnen. Prachtig (niet in de laatste plaats dankzij de meest betrouwbare en beste politicus van ons land, de onnavolgbare Jan Marijnissen, die mij vandaag, terwijl ik, in de schaduw onder bomen in Den Haag, in mijn taxi wachtend op mijn klant voor de terugrit naar Haarlem, luisterend naar het Kamerdebat-op-de-radio terwijl ik een zakje verse zoete kersen leegat, heeft doen schateren van het lachen, hoewel ik niet snel op hem zal stemmen). Het Volk krijgt terug wat het ontstolen werd: het Land. Nu nog hopen dat, eindelijk, een periode van Bezinning en Bedaardheid aanbreekt bij het Vaderlandsch Electoraat - het wordt hoog tijd dat dat erkent dat het de afgelopen jaren niet zozeer dom, als wel ongeïnformeerd geageerd heeft. En dat het dus evenzeer hoog tijd wordt iets te doen aan dat wat deze dictatuur, naast OV, het hardst liet liggen: Onderwijs. Hopen, dat er een stembusuitslag komt die, deze keer, niet alleen als premisse, maar ook qua aard gerespecteerd en vertaald wordt. Geen mooiere gedachte, op Veteranendag, dan ons realiseren dat dat Staatsbestel van ons, Lichtend Voorbeeld voor de verworpenen der aarde, er niet zonder reden is, met Bloed Bevochten is, en dat wij dat niet moeten slopen, maar eren en leren. Oh, en: meewarig aan het glimlachen. Stomme trut. |
Eerdere afleveringen:
Back | Forward | Home | Mail |