Wat zijn wij aan het doen?

20 maart 2009

Met mijn vader èn mijn boekhouder, De Dicteetor, Bill van Beusichem, aan het deelnemen aan het Groot Deventer Dictee.

En aan het wegkomen, met 62 fouten. Dat is niet ontluisterend, want het was een hondsmoeilijk dictee (mijn vader versloeg mij met 52, maar de Dicteetor had er maar liefst 20+, waar de Belgse Specialisten-winnaar wegliep met 5). Dat kon ook niet anders, omdat het geschreven werd door Pieter van Diepen, winnaar van de vorige editie, rasdicteetijger. En hij schreef een mooi dictee, dat van mij een 7 krijgt.

Het had, gelukkig, een kloppende verhaallijn, die leuk was bovendien. Het bood dus uitdagend materiaal en het was daarenboven leerzaam, want bood inzicht in contextuele zinsconstructies die het woordbeeld beïnvloeden. Waarnaast er minimaal 1 prachtige vondstzin in zat: 'Bij een boerderijijsbereiderij in de IJsselvallei koekeloert een koe.'.



Aan die factoren allemaal voldaan blijft echter wel over dat veel van de moeilijke woorden er teveel daarom ingevrot waren, iets waaraan ik een pesthekel blijf hebben. Moeilijke woorden in een dictee, die zijn idealiter daar omdat ze er vanuit de verhaalloop nodig zijn.

Zoals in het onvolprezen Groot Nationaal Dictee van 2003, 'De Hittegolf', dat wat mij betreft nog immer onovertroffen is.

Daarnaast vond ik de verdeling in 'specialisten' en 'liefhebbers' (door de organisatie aangelegd om inwoners van Deventer e.o. de kans te bieden op prijzen die anders ingepikt zouden worden door het rondreizend circus der dicteetijgers), mank ging in die zin dat IK, immers een volstrekt amateur tegenover dat circus, mij niet als 'liefhebber' mocht inschrijven, OMDAT ik niet uit Deventer e.o. kom - en dus gedwongen werd een specialisten-alinea neer te pennen die mijn dicteetoriale ontwikkeling vanzelfsprekend ver te boven gaat. Onheus, acht ik dat.



Doch: het vermocht de pret niet te drukken. Snel weer meer. Koek-koek.