Wat zijn wij aan het doen?

14 augustus 2010

Op Facebook, op verzoek, mijzelf aan het uitleggen:

	Ik definieer succes (voor mezelf) als 'op mijn sterfbed tegen mijzelf kunnen zeggen dat ik het voor mijzelf goed gedaan heb'. Dat heeft voor mij niks met geld te maken (geld is een vervelende noodzaak voor sommige dingen, niet meer) maar met niet liegen, geen spijt hebben van wat dan ook dat ik ooit in mijn leven gedaan heb, en een leven leiden waarvan ik, op ieder moment, mocht ik plotseling overreden worden of zo, kan zeggen dat ik het, bij terugkijken erop, een goeie film vind. Ik kan dat, sinds ik mij dat in mijn puberteit realiseerde, allemaal al die tijd al zeggen en nog steeds. Ik ben nu straatarm en hang tegen de deurwaarders aan - maar ik heb verleden jaar wel met die kinders gepraat in dat ziekenhuis in Murmansk, en om 2 uur 's nachts over de uitgestrekte haven ervan naar de poolzee gestaard. Mocht ik nu overlijden, dan is het dat soort beelden dat mij bijblijft. Men zegt dat ik niet met geld om kan gaan - toch heb ik een schuld van 70.000 ouwe guldens weggewerkt, ben ik nu een schuld van 4.000 nieuwe euri aan het wegwerken, en heb ik nog nooit een uitkering getrokken. Ik ben naar Nieuw-Zeeland, Odessa en Murmansk geweest en heel Europa door om te wandelen, heb boeken, gedichten en heel veel losse verhalen geschreven, in twee bands gezongen en er de teksten voor geschreven, de gekste mensen ontmoet in mijn taxi, en een serie websites gebouwd waar mijn klanten blij van werden. Ik schrijf, zing en wandel nog steeds - en ik heb, in mijn leven, nog nooit spijt gehad van wat dan ook dat ik gedaan heb, omdat ik goed nadenk over mijn beslissingen. Sterker nog, ik neem ze nooit. Want die andere opties, die zijn nooit opties. De weg gaat altijd rechtdoor. Had ik sommige dingen wellicht anders gedaan met de kennis van nu? Ja, maar die had ik toen niet. Dus heb ik er spijt van? Geenszins. Succes, dat is voor mij tevredenheid. Meer geld zou niet erg zijn - maar tevreden ben ik altijd al geweest.

En daarna nog eens:

	Ja, ik heb over alles een stellige mening. Dat komt doordat ik goed nadenk over wat ik zeg. En die mening is dus altijd stellig omdat-ie klopt met de mij op dat moment beschikbare informatie en dus tot het tegendeel wordt aangetoond door nieuwe informatie. Als die komt zal ik mijn mening aanpassen en daarna even stellig in zijn nieuwe vorm debiteren. Twijfelen, da's voor slaperige sufkoppen die NIET nadenken uit gemakzucht.