Wat zijn wij aan het doen?
 In ons dagboek aan het schrijven. Dàt zijn wij aan het doen.
Dit is geen blog (en al helemaal geen provocatielog - sidestep: wat men tegenwoordig "weblog" noemt is dat niet; een weblog is een log van dingen-op-het-web, niet een verzameling al dan niet slecht geschreven columns, en het laatste weblog dat dit land rijk was, ALT0169, overleed in 1999). Ik doe geen poging verslag te leggen van wat dan ook. Ik probeer niet anderen te bereiken, iets duidelijk te maken, of gedaan te krijgen.
Dit is een hoogstpersoonlijk dagboek dat ik met maar 1 doel bijhoud: het bevredigen van mijn eigen behoefte bepaalde dingen van mij af te schrijven. Lieden die menen dat ik publicist ben in de openbare ruimte, en daarom op mijn tellen moet passen inzake het schrijven, trekken een manke vergelijking.
 Het Web is net zo openbaar als een café-terras, en dit dagboek is geen krant die daar op tafel ligt, maar mijn persoonlijk dagboek dat op mijn tafel ligt, omdat ik het prettig vind mijn dagboek bij te houden op een café-terras. Als u erin leest, bent u dus geen lezer, maar een indringer in mijn persoonlijke levenssfeer.
Dat ik het niet erg vind dat mensen in mijn dagboek lezen als dat geopend voor mij op een tafel ligt, geeft u nog niet het recht u te bemoeien met wat ik erin schrijf. En als ik erin schrijf dat Francisco van Jole dood moet, betekent dat niet dat ik vind dat Francisco van Jole gedood moet worden door de 'lezers' van mijn 'blog', maar dat ik het voor vandaag effe met die vent gehad heb. Niks meer, niks minder. Het is een stijlfiguur.
Lees mij, of lees mij niet, wees het wel, of niet met mij eens, maar laat mij, in ieder geval, met rust. Ik kom hier om rustig wat in mijn dagboek te schrijven, en te genieten van mijn tequila-bitter lemon.
Prettige dag, verder.
 |
|
|