Wat zijn wij aan het doen?

29 september 2000

Het is gelukt. De nieuwe Track is vandaag om 12 uur exact online gegaan.

Dat was heel belangrijk, omdat dat nog net gebeurde voordat Toine Verheul aan het eind van vandaag afscheid nam als Business Unit Manager van Track.

Daarmee is duidelijk gemaakt dat deze site een effort is van het Track Team zoals het tot nog toe bestaan heeft, en nu niet meer bestaat. Wat niet wil zeggen dat we niet doorgaan, maar wel onder andere leiding, met een veranderende groep, en met veranderende output.


voor

Wat er veranderd is? De nieuwe Track is niet zoals de vorige een portal-met-nieuws-en-achtergronden (ik riep vanaf het begin dat dat een slecht idee was, omdat portals in de USA al uit begonnen te raken toen wij ermee begonnen - ik ben door de teruglopende hits, en het gebrek eraan op de, overigens goede, redactionele en nieuws-content in het gelijk gesteld, waarop besloten werd tot wijziging), maar een uitgeklede site, waarin de functionaliteit is teruggebracht tot de core: de zoekmachine, de Track Rubrieken en links naar andere Wegener-content.


na

Daarnaast betekent deze site voor het Track Team een bevrijding van een technisch juk. Want, alle respect dat ik voor individuele personen bij NetCast nog steeds zeker heb ten spijt: hiervoor hadden we een onder Windows NT, Netscape Webserver en StoryServer draaiende site die zowel qua laadtijden als vooral qua beheer log en traag opereerde, en niet snel kon worden gewijzigd of geupdate kon worden. Nu draait het hele zooitje onder Linux, Apache en PHP, en kunnen we in een mum van tijd dingen wijzigen.

Bovendien is deze site een overwinning voor Willem Pieter Barentz en mijzelf. De layout is namelijk van hem, en de HTML is het uitvloeisel van de door ons bedachte en uitgewerkte manier van coderen. En het werkt. Deze site is niet alleen snel, maar ook nog reversely compatible tot en met Lynx (en Netscape 3, ja, heus). Zoektrends, Rubrieken en Zoekmee zijn het product van WiseGuys.

WiseGuys, overigens, is het bedrijf waarheen Toine Verheul verhuist. Hij wordt daar commercieel directeur. En over zijn afscheid van Track (deze tekst stond ook op de door Willem Pieter Barentz in 1 dag in elkaar geknalde afscheidssite):

Life wif Tonie.

Toen ik met slaande (om precies te zijn zelfs glasbrekende) ruzie wegging als webmaster bij GlobalXS en tijdelijk freelancer werd, zag het er nog steeds naar uit dat de rest van mijn arbeidsmatig leven zich in Lelystad ging afspelen.

Die indruk werd versterkt doordat ik daarna achtereenvolgens bouwer en webmaster van Gironet werd, bij MultiAccess (da's nu Freeler), dat tien meter van GlobalXS kantoor hield.

Maar niets was minder waar. Want na een half jaar bleek ook MultiAccess niet de juiste plek (al gingen we in wederzijds respect uit elkaar).

Toen dacht ik: "zo, nu weer freelancen". Maar ik had mijn sollicitatiemail nog niet af of Adrianus Warmenhoven belde vanaf de DMSA-beurs in Maastricht. "Zeg, ik sta hier naast Toine, ken je die nog?". "Jazeker". Toine was de man die in 1996, leurend met de Zoekmachine Track onder zijn arm, bij GlobalXS binnenkwam op zoek naar een partner. Als GlobalXS dat toen geworden was, had Toine voor mij gewerkt. Ik was namelijk hoofd Web, en daar valt zo'n zoekmachine onder.

Dat ging niet door, doordat Toine er niet uitkwam met Gelderloos, Paul, qua financiën.

Dat verbaasde me niks, want Paul was een malafide marchandeur. Grotendeels de reden waarom ik uiteindelijk wegliep daar.

Op de DMSA liep Toine op Aad af, die hij toen ook was tegengekomen, en zei: "Ik zoek een soort van Michiel".

Waarop Aad zei: "Wacht, ik weet het nog beter: ik heb Michiel voor je", en hem zijn mobiele telefoon gaf waarop hij zojuist mijn nummer had ingetoetst.

Vijf minuten later werkte ik voor Toine (januari 1998 als ik het me goed herinner).

Dat bleek uiteindelijk Wegener te zijn, vermomd als NetCast.

Toine heeft mij sinds die tijd vrijgemaakt. En dan bedoel ik dit: ik streef er al jaren naar

een bedrijf te bouwen (of te vinden en helpen bouwen), waarin men niet achter elkaars rug langswerkt, informatie voor collegae achterhoudt om er zelf beter van te worden (ik beschouw al dat soort activiteiten als counterproductive voor een bedrijf, waarin mensen elkaar tenslotte zouden moeten helpen om samen de concurrent te verslaan), open communiceert en actief gebruik maakt van de dankzij Internet ter beschikking staande communicatie- middelen (en waarin het dientengevolge geen moer uitmaakt op welke plek je werkt, sommige vergaderingen daargelaten). Pfff.

De Business Unit Track is vooralsnog dat bedrijf, en WeM lijkt er mede dankzij Harold Rimmelzwaan sterk op.

Dat is goed, want, zodra de rest van de onzin weg is (er is nog wat over, maar het gaat vooruit), is WeM een snel, slagvaardig, saamhorig en hopelijk succesvol bedrijf.

Tot zover het intermezzo. Waar het om gaat is dat Toine, zijn onvolkomenheden ten spijt (paranoïde als de hel, bij vlagen storend onbereikbaar, overmatig commercieel denkend en, net als ik, dringend secretaresse-behoeftig want chaotisch en verstrooid) een menselijk, effectief, prettig maar slagvaardig en succesvol bedrijf heeft willen bouwen en daar zijn alles aan gegeven heeft.

Wat er tussen hem en het MT van WeM gebeurt, daar weet ik niks van, okay?

Lees er vooral mijn top 10 op na wat ik van hem vind.

Sorry to see you go.

All the best, motherfucker.

Grtz, Michiel