Wat zijn wij aan het doen?

7 november 2000

Geheel in stijl met de perikelen die het natuurgeweld in Engeland momenteel oplevert had ik vandaag water in m'n cd. Niet in de brander, maar tussen de twee helften die samen het kakelvers uitgepakte schijfje vormden. Kan ook best whiskey geweest zijn, geen idee wat ze in die fabrieken allemaal uithalen. Maar als ik erop drukte, dan verplaatste het zich naar een groter oppervlak ervan.

En vanzelfsprekend kon de laser er niet doorheenlezen. Maar ik had die disk wel net volgeladen met redelijk belangrijke data. Dus was ik gedwongen om 1 voor 1 alle onleesbare bestanden te identificeren terwijl ik dat wat ik nog wel kon redden (de originelen waren allang gewist) naar de hd terugkopieerde en van daaraf naar een verse cd. Op zich geen probleem, ware het niet dat de machine in de reboot moest per keer dat-ie bij het lezen van de bron op de druppel stuitte en ik dus wist dat er nog een bestand verloren was gegaan. Ik had een alternatief, wachten tot de writer zei: "ken dit bestand niet readen", maar dat duurde ongeveer even lang.

Kostte me bij elkaar een uurtje of drie.

De moraal: kijk goed, voordat je begint met branden.