Wat zijn wij aan het doen?

8 october 2004



Naar de Dead Kennedys aan het kijken, in het Patronaat. Zonder Jello Biafra, want onderling hebben ze al jaren ruzie. Dus met een substituut-zanger (Jeff Penalty). Maar wel met het oude repertoire. En je kunt daar van alles over zeggen, maar ik voor mijzelf was dolblij die nummers, die al sinds de jaren '80 dat zijn wat ik draai als ik echt van woede uit mijn plaat ga, en waarmee ik daarom een grote emotionele verbondenheid heb, eindelijk eens live te kunnen horen en meemaken.

Dat Jello er niet was was jammer, en de nieuwe zanger was uiteraard minder goed - maar daar stonden wel East Bay Ray en Klaus Flouride, en D.H. Peligro, en zij speelden zoals ik dat op de platen gehoord, maar niet verwacht had: met duivels vuur en grote snelheid.

Kortom, ik had een prima avond. Coverband? Gelul. Alsof die mannen, buiten Jeff, niet hebben meegeschreven aan dat repertoire. Nogmaals, jammer dat Jello er niet was, maar die biedt mij al jaren niet meer de kans om dit repertoire te horen; deze heren wel. Je zou ze hooguit kunnen verwijten dat ze sedert Biafra geen nieuw materiaal hebben geschreven - maar dat is ook gelul, want niet waar, omdat ze dat wèl doen, zij het in andere bands, als Jumbo Shrimp.