Wat zijn wij aan het doen?

25 september 2010

Op uitnodiging van mijn boekhouder, de 'dicteetor' Bill van Beusichem, aan het deelnemen aan het Groot Lisses Dictee.

Ik heb (volgens de 'officiële' jury, die alle dictees van de 'dicteenomaden' en de 5 best gemaakte 'lokale' dictees die voortkwamen uit de 'makersjureringsronde' daarvan, die mij kennelijk 22 fouten toebedeelde) 24 fout (eigenlijk 29)! Daarmee ben ik vierde, onder dicteenomaden (aparte categorie, fles drank voor de winnaar). Maar daar waren er maar vier van: Bill, Pieter van Diepen, Rein Leentfaar en ik. Dus dat lijkt geen grote prestatie. Toch ben ik tevreden, want ik had niet heel veel meer fouten dan de Dicteetor (Bill had er namelijk 16 - Pieter van Diepen won, net als de winnares onder de 'lokalen', een dame die wij regelmatig bij andere dictees tegenkomen en dus was het eigenlijk valsheid in geschrifte dat zij bij die lokalen mocht en daar dus kon winnen, met 9 fouten).



Ik vind dus dat ik dat niet slecht doe.

Ik vind dit dictee overigens een leuk. Want ik vind een dictee pas echt goed als het niet toevallig een redelijk verhaal is, dat uitpakt als uitdagend dictee, maar als het, zoals het groots nog onovertroffen 'De hittegolf' van 2003, een goed verhaal is, dat bij toeval uitpakt als uitdagend dictee. Het was jammer dat het verhaal over paarden ging (die ik uitsluitend op mijn bord tolereer, en dat met vreugde) - maar wel logisch, omdat dit dictee wordt georganiseerd als onderdeel van de feestweek van de lokale harddraverijvereniging. Maar dat daargelaten was het zowel uitdagend als leuk: van woorden als 'regenschurft' en 'hoefbeslaggereedschappen' wordt mijn hart van gesjeesd Neerlandicus warm en blij.



Tel daarbij op dat dit dictee weliswaar niet door de al-ler-bes-te voorlezer die wij ooit hebben beleefd, Huug Tielemans (die dat hier vorig jaar deed), maar toch zowel alleraardigst als uiterst correct werd voorgedragen, er prachtige discussies waren tussen voorleester en Rein Leentfaar (die zich met veel bemoeide, hihi), in de hal van het toch al prachtige, nu gerenoveerde gemeentehuis mooie bosgezichten hingen van een mij onbekend kunstenares en het gebeuren toch al alleraardigste pheauteaux opleverde, en dit dictee was de tocht erheen weer waard.