Wat zijn wij aan het doen?

28 october 2004

Wij zijn boosch aan het zijn. Want. Wel verdomme.

Iemand B&W gezien, gisteren? Kennelijk wel. Want ik heb ineens 1216 hits op mijn site (vandaag tot op heden en het is 12:14) in plaats van de gebruikelijke ±240 per dag.

Ik ben niet blij met die hits. Ik ben er ook niet ontevreden over. Het maakt mij geen reet uit. Ik betaal namelijk geen datatraffic, maar verdien er ook niet aan als ik veel hits heb (niet dat ik dat niet zou willen, ik ben altijd bereid over bannering te praten, als die er ooit komt ben ik uiteraard ineens wèl blij met die hits). Die hits doen wat mij betreft niet terzake.

Wat terzake doet is waarom ik die hits krijg. Die krijg ik omdat, in een ziekmakend debat, aan tafel bij de overigens als altijd voortreffelijke Groenteman (ik houd heel erg van Groenteman, Groenteman is koel), Francisco van Jole, gedoodverfd Internetgoeroe der Nederlanden, opnieuw al zijn zwakke argumenten uit de kast haalt jegens webloggers als Retecool, Volkomenkut en GeenStijl, en ik in 2001 een stuk over van Jole schreef. Dat stuk is nu op die blogs gelinked en vandaar die hits.

Ik erger mij kapot. Aan drie dingen.

1. Ten eerste vind ik het ziekmakend dat er gedebatteerd wordt om het debatteren. Daarmee bedoel ik dat, in deze discussie met name door van Jole, niet op zuiverheid van argumenten wordt gedebatteerd, maar men om het debat te winnen daarvoor geschikte argumenten inzet. Analoog aan de hele Nijenrode- en Amerikaanse kutcultuur (die helaas al bij de Klassieken begon) waarin je het mannetje bent als je zowel tegen als voor een stelling kunt debatteren. Walgelijk, want drijft het werkelijke debat naar het tweede plan. Dat is waarom ik nooit op tv of radio in debat zou willen: omdat je dan tegenover dat soort eikels komt te zitten. Ik kan niet op die manier debatteren, want heb er nooit voor geleerd, en ik wil het ook nooit leren, want ik vind het verwerpelijk. Ik uit mij liever schriftelijk, omdat niet alleen ik, maar ook de opponent dan tijd voor nadenken heeft, voordat-ie schrijft, en 'debat-argumenten' al snel verdwijnen ten faveure van 'argument-argumenten'.
   
   
2. Ten tweede word ik niet goed van de politieke correctheid in dit land. Daar maken zowel van Jole als de bloggers zich schuldig aan. Toen ik in 2001 dat stukje schreef, begon ik het met 'Waarom Francisco van Jole dood moet'. En dat bedoelde ik cynisch. Als grap (die overigens gebaseerd was op een op dat moment opgeld doende Jiskefet-gag). Het was een manier om mijn eigen woede te ventileren en daar vanaf te zijn, maar ik bedoelde geenszins aan te zetten tot moord op van Jole. Ik zal niet zeggen dat ik blij ben dat-ie nog leeft, maar mocht-ie ooit overlijden (nu Prins Bernhard onsterfelijk is gebleken ben je in dit land van niets meer zeker, immers) dan hoop ik toch dat-ie dat zelf doet, van pure eigen ellendigheid. Destijds leek het me niet nodig dat erbij te zetten, omdat mij leek dat de grootste idioot dat tussen de regels door zou kunnen lezen. Mis! Ik werd vervolgens neergesabeld door alles wat blogde. Francisco deed er wijselijk het zwijgen toe.
   
   
3. Maar ten derde word ik nog steeds niet goed van Francisco. Luister, plurk, je lult lekker met je 'open vizier'. Not. Ik ben het met de bloggers eens dat ze wel degelijk aanspreekbaar zijn. Maar als je een nog opener vizier wilt, dan HALLO! Het is hier al sinds 2001, en was er daarvoor trouwens ook al. Ik heet Chielie, het is geen nick (die is Sickdick, heel politiek incorrect). Jij bent een kortzichtige lul, en ik heb er de argumenten voor. Net doen alsof ze er niet zijn is natuurlijk makkelijk, maar siert je niet.

Overigens vind ik dat de bloggers inderdaad niet verantwoordelijk zijn voor posts op hun blogs door derden. Ze kunnen hooguit achteraf moderaten, en doen dat dus ook. Ze zouden dat vooraf kunnen doen, maar dat haalt volledig de vaart uit discussie.

Ik zie het probleem eerder in een andere tweeledigheid. Aan de ene kant zouden mensen weer eens gewoon tussen de regels door moeten leren lezen. In tijden van Paars deden we dat nog wel en ik mis die tijden. Rechts mocht toen nog gewoon zeggen wat het wilde, maar vatte tegen-argumenten op als een spreekverbod. Gelul, en bovendien een opzichtige, overleefde dictatoriale kuttruc. Nu mag Links niet meer zeggen wat het wil, maar deze keer is dat echt, want gaat het gepaard met daadwerkelijke molestatie (die inderdaad begon met die van Fortuyn, maar dat doet er niks aan af, en Volkert was een individueel, geschift incident, géén links complot). Noemen ze vooruitgang, in dit land: de kleingeestigheid regeert.

En aan de andere kant zijn mensen die posten verantwoordelijk voor hun posts (het is een kwestie van normen en waarden, nooit gedacht dat ik nog eens zou meelullen met de kleingeestigheid, die regeert) en zouden ze beter moeten weten dan daadwerkelijk oproepen tot kwaad jegens de medemens. Als justitie die mensen daarom vervolgt (zojuist gebeurd, iemand heeft negen maanden waarvan drie voorwaardelijk gekregen voor bedreiging van Hirsi Ali op een forum) hoop ik dat de bloggers alle nodige assistentie verlenen. Maar dan gaat het om overtreden van de wet.

En wat mij nou opvalt is dat we, als Nederland, tegenwoordig wat weinig vertrouwen hebben in de fundamenten van onze rechtsstaat. Ik vind dat vreemd. Want ik houd van die rechtsstaat, die ik beschouw als lichtend voorbeeld voor de planeet. Nog immer. En ik voeg de daad bij het woord, want als ze me willen hebben (dat moet je natuurlijk altijd even afwachten), neem ik deze week dienst in de Nationale Reserve. En dat terwijl ik Links ben, en tegen oorlog. Als u dat snapt, begrijpt u ook mijn stukje van toen. Val mij anders liever niet lastig: ik heb betere dingen, te doen.

Oh. En. Ik voel mij, verders, niet aan de blogs verwant; van Jole probeerde ons gisteren op één hoop te gooien door blog te definiëren als "webpagina waarop mensen af en toe zeggen wat ze bezighoudt", en als dat zo was zou dit een blog zijn, maar blogs bevatten reactie-mechanismen die op die blogs leesbaar zijn, die heb ik expres niet, en daarom is dit geen blog (dìt is, in termen die te ouderwets zijn voor een 'Internet-journalist' als van Jole, een O N L I N E  D A G B O E K - u kent dat wel, leuk kaftje, plakplaatjes, 'Lief dagboek', de hele reutemeteut). Ik heb ze expres niet, omdat ik geen tijd heb voor moderaten (veel te druk met een Wandelsociëteit die harder zuigt, en trekt, dan blogposters) en wel vind dat dat nodig zou zijn. Wat niet wil zeggen dat ik mij laf verberg, want u kunt mij altijd mailen, en dan krijgt u een antwoord, dat u wat mij betreft mag publiceren, als ik dat zelf al niet doe.

Prettige dag verder, met z'n allen.


Addendum
Iemand suggereerde dat ik vanuit dat stukje uit 2001 naar deze pagina zou moeten linken, omdat mensen anders dat stukje niet in de juiste context gingen kunnen plaatsen. Sodemieter op! Dat is nu juist het probleem waarover ik mij hierboven kwaad maak: dat mensen geen moeite doen om onderzoek te doen naar de context van dingen die ze aantreffen! Het gemak waarmee links te volgen zijn ontslaat de volger nog niet van de verantwoordelijkheid zelf te blijven denken en zijn hersens te gebruiken! Als ik iemands website lees, onderzoek ik die context altijd, voordat ik mij aanmatig er een mening over te ventileren. Wat gij zelf niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet.