Wat zijn wij aan het doen?

31 juli 2007

n.a.v. Een onpasselijk makend verblijf in de Total op Schiphol, waar louter oliedom, onopgevoed, asociaal, incompetent kutpersoneel werkt, schreef ik heden een gedichtje (u vindt het als 'Onderwijsheid' in Bundel 24 van mijn gedichten).

Het is dat die toko om zijn ligging en assortiment zo elementair handig is, maar ik zou het liefst hebben dat-ie vandaag was afgebrand en al het personeel ervan met kanker in de kop was omgevallen. Zo.

Ik mag vast weer niet zo boos worden om zoiets, maar ik word dat god-ver-dom-me (mag ik ook niet zeggen, doe ik toch, zo) wel. Het is namelijk oliedom, onopgevoed, asociaal en incompetent om je klant te beschouwen als vervelende onderbreking van jouw verveeld bestaan als balieverkoper, en als je niet begrijpt dat mensen daar godsgruwelijk boos om worden, dan verdien je het om afgeschoten te worden. Double tap to the head. Zo.

Daar zou ik normaliter dan allemaal nog bijschrijven dat ik natuurlijk tegen geweld en het doodschieten van mensen ben, en dat dit een sentiment van vandaag is, met beperkte houdbaarheid, maar dat doe ik vandaag eens lekker niet.

Jelui leert, goddomme, maar eens te lezen wat ik bedoel, in plaats van wat er lijkt te staan (als jelui dat niet kunt, hoort jelui hier niet eens te zijn om dit te lezen, of moet jelui eerst maar eens de rest van wat ik hier geschreven heb lezen).

Ik walg van jullie allemaal.

ROT OP.

Behalve dan Roel Schaart. Ik hoorde vandaag Roel Schaart op de radio. Die werd door John Jansen van Galen geïnterviewd voor Het Oog, omdat de padvinderij 100 jaar bestaat. En Roel, die doet dus wat nodig is: hij voedt mensjes op. Daar gaat padvinderij over. Roel heeft ook mij opgevoed (ik was zeeverkenner bij de BIM-Bakenes, waar hij leiding was en is), en daarom erger ik mij nu zo.

Ben ik dan fout? Ik vind van niet. Djb-djb-djb-djb, wij dob-dob-dob-dob. Zo.

Oh. En dan wou ik verder nog zeggen dat ik Mulisch (die wordt deze week 80 en is daarom in het nieuws) niet arrogant vind, maar een lieve mede-Haarlemmer (prachtig interview in Opium - mooie quotes: "Ik heb een kind niet al gezien", "We moeten hopen en bidden dat we het eeuwig over de tweede wereldoorlog zullen hebben", "Ik blijk toch een mens", "'s Avonds vind ik het een meesterwerk - dan heb ik intussen een fles bourgogne op, hè, dat helpt", "Alle almacht van God is in handen van de mensen geraakt, en die kunnen nu alles, en in dezelfde mate is God kleiner geworden, dat wil zegggen, is het geloof aan God verdwenen, door de techniek, NIET bij de mensen die nog een gebrekkige techniek hebben, bijvoorbeeld het Midden-Oosten, dus dat moet volgeplempt worden met machines, en dan komt dat ook goed", "Dan krijg je dus thuis ruzie, met je vrouw. Herkenbaar, hè? En dan denk ik: dat heb ik toch thuis al? Ik wil juist iets onherkenbaars." en "Een schrijver moet niks. Ja, van Stalin, moest-ie, van alles. En als-ie dat niet deed, kreeg-ie een nekschot. Da's eh... ...doodsimpel. Hij moet goeie boeken schrijven."). Beetje jammer dat-ie, doorgaans, van die KUTboeken schrijft.